Środki ochrony indywidualnej – odzież ochronna
Do odzieży ochronnej należy odzież, która chroni pracownika przed jednym lub wieloma zagrożeniami, okrywająca lub zastępująca odzież osobistą. Odzież ochronna – to odzież przeznaczona do wykonywania prac, przy których występuje tylko intensywne brudzenie substancjami nieszkodliwymi dla zdrowia, działają czynniki powodujące przyśpieszone niszczenie odzieży lub wymagana jest specjalna czystość wytwarzanego produktu – jest to odzież robocza, która nie podlega obowiązkowej certyfikacji.
Odzież ochronną można podzielić w zależności od:
– czynników szkodliwych
– zapewnianego przez nią obszaru chronionego
Ze względu na rodzaj zagrożeń odzież możemy podzielić na:
a) odzież chroniąca przed czynnikami chemicznymi
b) odzież chroniąca przed czynnikami biologicznymi
c) odzież chroniąca przed czynnikami mechanicznymi
d) odzież chroniąca przed czynnikami termicznymi
e) odzież chroniąca przed promieniowaniem elektromagnetycznym i porażeniem prądem
f) odzież chroniąca przed czynnikami atmosferycznymi i wodą
g) odzież przeznaczona do stosowania w atmosferze zagrożonej wybuchem
Innym kryterium podziału odzieży jest zakres ochrony:
a) odzież chroniąca tułów (płaszcze, peleryny, kurtki, kombinezony, fartuchy, spodnie, bluzy)
b) nakrycia głowy (czapki, kapelusze, kaptury) itd.
Odzież ochronna powinna być zaprojektowana w tak sposób, aby użytkownik mógł wykonywać czynności zawodowe mając zapewnioną ochronę przed zagrożeniami.
Znakowanie odzieży ochronnej powinno zawierać:
a) rodzaj wyrobu
b) nazwę, znak producenta
c) wielkość odzieży, zgodnie z PN EN 340
d) znak graficzny, klasę ochrony
e) sposób konserwacji
Odzież chroniąca przed czynnikami chemicznymi
Do tej grupy odzieży należy odzież chroniąca przed niebezpiecznymi substancjami chemicznymi, które występują w formie gazów, par, cieczy, pyłów. Odzież ta stosowana jest w przypadku awarii, w przemyśle chemicznym, spożywczym oraz farmaceutycznym. Chroni przed zagrożeniami poważnymi, śmiertelnymi. Podział tej odzieży został oparty na następujących kryteriach: intensywności działania substancji chemicznej na odzież, stanie skupienia substancji chemicznej. Wyróżnia się sześć typów takiej odzieży:
a) Typ 1 i 2 – odzież chroniąca przed substancjami chemicznymi
w postaci gazów, par, cieczy i drobnych cząstek;
b) Typ 3 – odzież chroniąca przed działaniem strumieniem cieczy;
c) Typ 4 – odzież chroniąca przed działaniem rozpylonej cieczy;
d) Typ 5 – odzież chroniąca przed pyłami;
e) Typ 6 – odzież chroniąca przed opryskaniem cieczą;
Można wyróżnić także odzież, która chroni przed kwasami (solny, siarkowy, azotowy), kwasami organicznymi (kwas mlekowy, octowy, mrówkowy), olejami (olej roślinny, zwierzęcy, mineralny), środkami ochrony roślin, farbami i lakierami.
Odzież chroniąca przed czynnikami biologicznymi EN 14126
Odzież tego rodzaju może być stosowana w zakładach wodociągowych i kanalizacyjnych, przy oczyszczalni ścieków, przy usuwaniu odpadów, w rolnictwie, w laboratoriach klinicznych i diagnostycznych, w stacji dializ. Wszędzie tam gdzie ciało jest narażone na działanie czynników biologicznych 2,3,4 grupy ryzyka powinna być stosowana odzież ochronna, ponieważ zapobiega ona przedostawaniu się czynników infekcyjnych do skóry, przenoszeniu czynników infekcyjnych na inne osoby i w różnych sytuacjach. Znakowanie odzieży chroniącej przed czynnikami infekcyjnymi powinno zawierać:
a) numer normy
b) typ odzieży z przedrostkiem ,,-B” np. Typ 3 – B
c) znak graficzny ,,ochrona przed czynnikami biologicznymi”
Odzież chroniąca przed czynnikami mechanicznymi
Odzież ta zabezpiecza pracownika przed przecięciem, przekłuciem, obtarciem lub wciągnięciem w wirujące elementy maszyn. Do tego rodzaju odzieży należy również odzież ostrzegawcza.
Odzież chroniąca przed przecięciem i ukłuciem powinna być oznakowana w górnej części na zewnętrznej powierzchni, w sposób trwały i zawierać odpowiednie informacje takie jak:
a) nazwę lub znak producenta
b) typ lub numer modelu
c) wielkość
d) znak identyfikacyjny, która strona jest powierzchnia ochronną
e) piktogram rodzaju zagrożenia z objaśnieniem klasy ochrony
f) znaki informujące o konserwacji i dezynfekcji
Odzież chroniąca przed wciągnięciem w wirujące elementy maszyn
Wszystkie szwy przy tym rodzaju odzieży powinny być wewnątrz odzieży. Zapięcia nie powinny mieć luźnych końców i być zakryte. Nie może być zewnętrznych kieszeni. Odzież musi być dopasowana do użytkownika.
Odzież chroniąca przed przecięciem piłą łańcuchową
Znakowanie powinno zawierać:
a) nazwę producenta
b) nazwę modelu odzieży
c) datę produkcji
d) wielkość
e) znak graficzny
ponadto w instrukcji powinna znajdować się informacja, że taka odzież po uszkodzeniu w trakcie użytkowania traci właściwości i nie nadaje się do powtórnego użycia oraz nie może być naprawiana.
Odzież ostrzegawcza
Klasa ochrony:
X – klasa powierzchni materiału wg PN-EN 471 (1-3)
Y – klasa materiału odblaskowego wg PN- EN 471 (1 lub 2)
Znakowanie takiej odzieży powinno zawierać informacje o dopuszczalnej ilości cykli konserwacji po której odzież traci swoje właściwości ochronne ze względu na zmianę barwy.
Odzież chroniąca przed czynnikami termicznymi
Odzież tą możemy podzielić na dwie grupy:
a) odzież chroniąca przed zimnem
b) odzież chroniąca przed czynnikami gorącymi
Czynniki gorące mogą występować w postaci płomienia, ciepła kontaktowego, ciepła konwencyjnego, promieniowania cieplnego, iskier, stopionego metalu, rozprysków.
Odzież chroniąca przed zimnem
Ten rodzaj odzieży jest przeznaczony do prac na otwartej przestrzeni w temperaturze otoczenia niższej od normalnej, do prac w przestrzeniach zamkniętych, nieogrzewanych i w chłodniach. Odzież ciepłochłonna powinna chronić pracownika przed opadami atmosferycznymi i wiatrem. Powinna charakteryzować się przepuszczalnością powietrza, wodoszczelnością i być wykonana z materiałów paroprzepuszczalnych.
Odzież chroniąca przed czynnikami gorącymi EN 531
Klasy ochrony:
A – niepalność
B – odporność na ciepło konwencyjne
C – odporność na promieniowanie
D – odporność na rozpryski płynnego aluminium
E – odporność na rozpryski stopionego żelaza
Ochrona pracownika przed krótkim kontaktem z płomieniem i przynajmniej jednym rodzajem innego czynnika gorącego. Każdy rodzaj odzieży chroniącej przed czynnikami gorącymi powinien charakteryzować się ograniczoną zdolnością do rozprzestrzeniania płomienia i być oznaczony litera A.
Odzież chroniąca przed wyładowaniami elektrostatycznymi
Odzież ochronna przeznaczona jest do ochrony całego ciała lub jego
części przed skutkami działania prądu elektrycznego. Podstawowym warunkiem możliwości pracy pod wysokim napięciem (do 800 kW) jest ochrona personelu montażowego przed tymi wyładowaniami elektrycznymi. Do środków ochrony indywidualnej przeznaczonych do pracy rękami pod wysokim napięciem należą:
– prądoprzewodzący ubiór ochronny
– prądoprzewodzące rękawice
– prądoprzewodzący hełm ochronny
– buty z podeszwą pradoprzewodzacą
Odzież chroniąca przed promieniowaniem jonizującym
Odzież chroniąca przed złą pogodą/opadami atmosferycznymi
Odzież ta powinna się charakteryzować się przede wszystkim wodoszczelnością. W zależności od występującego zagrożenia stosowane sa płaszcze, peleryny, ubrania lub kombinezony. Na odzież chroniącą przed wodą stosowane są tkaniny powleczone kauczukiem, polichlorkiem winylu – należy jednak limitować czas pracy w tej odzieży.
Dołącz do nas